خداحافظ رمضان

تو و ساحل، تو و دریا
تو و یك روح بی پروا،
من و طوفان، من و باران
من و اندوه بی پایان،
تو و گیتار، تو و دلدار
تو و رفتن به سوی یار،
من و یك ساز، من و صدراز
من و غمگین ترین آواز،
تو و آن ظلم بی جبران،
من و این روح سرگردان،
تو و همچون منی فرهاد،
من و عشق تویی دریاد،
تو و معشوق و وصل و می،
من و درد و فراق و نی،
ودر این بیت پایانی
كه غمگین است و بارانی
تو و شوق هم آغوشی،
من و یك عمر خاموشی....